You feel me?

I don't know how to love you. I never knew.

I know I have the ship as the sea.

Beginning and end, inseparably insecure,

I come to my shores to sleep.

I don't know how to love you. I never knew.

I know I take my time with my heartbeat

I am the blood that refreshes your walk, the happy spirit,

You feel me.

But I don't know how to love you ...

I am like the moon over the sea. When you don't have a wave, shine.

I dance with you at the pace of the journey

Towards the unknown that remains a good, desolate land

At the edge of yourself.

I have as my body the soul, a sacred unknown

A twisted self. I breath you.

But I don't know how to love you. I never knew

I love you better ...

Read More

ΑΠΥΘΜΕΝΕΣ ΛΙΜΝΕΣ

Δώσε μου να πιώ απο το αθάνατο

Read More

Ωδή στην Ποίηση

Οι λέξεις φτιάχνουν
 χαλούν

Read More

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ

Είσαι η ειρήνη του μυαλού μου Σε αυτόν τον τρελό κόσμο
Είσαι όλα όσα προσπάθησα να βρω
 Η αγάπη σου είναι μαργαριτάρι

Read More

ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΜΑΖΑ

Από την αρχέγονη μάζα Αφήστε το πολύτιμο χάος

Read More

Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

 Εγώ κοιτάζω την καρδιά σου αυτή όμως έγινε άνεμος.…
Ηταν ήλιος που φώτιζε τα βήματά μου στις σκοτεινές ατραπούς,
 δεν ξέρω σε ποιό σύμπαν τώρα ζωογονεί κάποιων άλλων τα όνειρα.
 Ούτε ενα μισοφέγγαρο για μένα που πέταξα στα πόδια σου όλες τις χαρές του κόσμου
 κι άνοιξα τους κρουνούς της ομορφιάς μέσα στ’ απορημένα σου μάτια.
Δεν άντεξες να περπατάς στον κήπο του ουρανού,
μάλλον αστόχησε ο αφελής ρομαντισμός μου
 ενώ έβλεπα σε έναν φευγαλέο διάττοντα τον ήλιο της ψυχής μου.
 Η καρδιά σου έγινε μια μικρή μέλισσα που τρέχει απο λουλούδι σε λουλούδι,
 άστατη πεταλούδα τα αισθήματά σου,
προδομένο το μεγάλο όνειρο
 και η ζωή που γέρασε μας χλευάζει εκδικητικά.

Read More